Week 30-2012

Afgelopen maandag en dinsdag een beetje gewerkt en wat opgeruimd. Tevens wat geklust in de garage.

Op dinsdagavond naar Tolga voor de innflyttermøte. Het was ook deze keer bij Dolmøtunet en we hadden prachtig weer. Naast Fam. van Liere en Fam. Driehaus waren er ook nieuwe bewoners uit Litouwen en Noorwegen. De noorse huisarts die nu in Denemarken woont en vervanger is van de vaste huisarts in Tolga is was er ook met zijn deense echtgenote.
We kregen een geschiedenislesje over Tolga en zijn ontstaan en ook werd er over Olsok gesproken. Ook werden er diverse hartige taarten geserveerd met salade.
Daarna nog koffie en lemse en wat napraten met diverse mensen, waaronder de burgermeester Ragnhild Aashaug , Knut Sagbakken en Dorthe Iversen.
Op de terugweg waren er prachtige vergezichten te zien en ook bij ons zelf was de lucht mooi om te zien.

Onderweg.

Øversjødalen

Woensdagmorgen ben ik naar het samfunnshus gegaan om te helpen met de voorbereidingen voor de Olsokviering van donderdag. Had me eerst vergist in de tijd en was dus een uur te vroeg. Ach ja , een extra loopje is niet erg. Om 10.00 uur begonnen met aardappelen schillen en  wortelen klein snijden. Daarna servetten op tafels gelegd, waxinelichtjes erop, extra tafels klaargezet met stoelen etc. etc. Verder iedereen geholpen die hulp nodig had. Tussendoor koffie gedronken met een stukje kringle erbij. Kortom lekker bezig geweest tot een uur of drie.

Donderdagmorgen was ik om 09.00 uur present en heb eerst geholpen om de spullen naar binnen te brengen die Terje bijhad in de auto. Daarna een aantal kannen koffie gezet en water voor thee gekookt. Daarna was het beslag voor de wafels klaar en ben ik wafels gaan bakken. Vanaf een uur of elf hebben we koffie verkocht met wafels, kringle of chocoladetaart. Vanaf 12.30 uur was het druk met eters en dat bleef zo tot ongeveer 15.30 uur. In totaal een kleine 150 eters en het bleek een recordomzet te zijn voor Olsok i Øversjødalen.
Tussendoor en daarna afwassen en alles opruimen en om 18.15 uur was ik thuis. Vermoeid maar voldaan. Vlug onder de douche en daarna werden Peter en ik tegen 19.00 uur opgehaald door Inger en Jan en zijn we naar Kåsa gereden. Daar begon om 19.30 uur de kulturkveld en toen we daar aankwamen was het al heel erg druk. We hadden nog net een plaatsje om te zitten en daar was ik wel blij mee. Er waren twee accordeongroepen die zouden spelen en een oudere dame die voor het entertainment zou zorgen.  De accordeongroep uit Alvdal begon met spelen en na enkele liedjes was het de beurt aan GT-Sara.

GT-Sara die 17 september a.s. 88 jaar wordt

Wat een vrouw, ze vertelde behoorlijk schuine moppen en zong allerlei liedjes. Ze kreeg heel de zaal, er waren 170 tickets verkocht, aan het lachen en meezingen. Kortom heel gezellig en in tegenstelling tot vorig jaar, toen we bij een optreden waren van iemand die over de geschiedenis van het skieen vertelde en we er heel erg weinig van meekregen omdat het zo snel ging, konden we nu het meeste wel volgen. In de pauze was er koffie en natuurlijk kake en daarna zou er nog meer accordeon gespeeld worden. Aangezien Inger ook de gehele dag had moeten werken en het ontzettend druk was en bleef , hebben we besloten om naar huis te rijden. Om 22.15 uur waren dus thuis en hebben nog lekker onderuit op de bank gelegen en televisie gekeken.
Femke had 's-avonds een telefoontje van Bert gekregen , die vertelde dat ome Louis was gestorven. Hij was de jongste broer van de vader van Peter en Bert. De familie dunt aardig uit zo maar tegelijkertijd komt er weer jong grut. Op de sterfdag is namelijk ook Jasper geboren, de kleinzoon van Liesbeth (nichtje van Peter). Zo is het leven.

Vrijdagmorgen had Peter zijn afspraak bij de dokter in Tolga en Femke en ik zijn meegereden. Na het doktersbezoek zijn we naar Tynset gereden alwaar we Stephan en Steffie tegen het lijf liepen. Zij hadden hun zoon Marcel bij en ook hun dochter die op vakantie in Noorwegen was.
Het was stralend weer en bijna jammer om boodschappen te moeten doen. Enfin, na de kiwi , europris , coop en een lekker ijsje bij de Domus terug naar Tolga om te tanken en daarna richting Øversjødalen. Het weer veranderde snel en zo ook de temperatuur. Was het 25 graden in Tynset, onderweg zakte het al naar 15 graden en de regen kwam met bakken uit de hemel. Peter heeft de auto bij de voordeur gereden om alles uit te laden en we waren blij om binnen te zijn. Na alles opgeruimd te hebben was het tijd voor koffie.
's-Avonds naar de opening van de Olympische Spelen gekeken. Al met al was het dus weer best wel laat.

Zaterdag iets uitgeslapen en daarna is Peter de garage ingedoken en ben ik gaan schoonmaken, bed verschonen, wassen draaien, stoffen en stofzuigen etc. Tevens de gratis gekregen koel-vriescombinatie en fornuis schoongemaakt en op zijn plaats gezet. Om een uurtje of drie vonden zowel Peter als ik het genoeg en zijn we naar de wielerwedstrijd voor heren gaan kijken. Het was lekker spannend en leuk om te zien dat de "oude "Vinokoerov de sprint won van de veel jongere Uran Uran.
Daarna de meegekregen hakk opwarmd en opgegeten. Dit hadden we dus donderdag gemaakt. Het is gehakt met wortelen, ui en kool en het is ontzettend lekker.

Zaterdagavond kwamen Matjo en Colinda eerst bij ons koffie drinken en daarna zijn we met hun naar Orvdalen gereden voor de jaarlijkse sæterpub. Daar aangekomen, het regende nog steeds, ging het raam aan de bestuurderskant spontaan open en ging dus niet meer dicht. Ontzettend balen dus vooral omdat Matjo met de auto bij de garage was geweest en men niets kon vinden. Gelukkig had hij zeil bij en kon het raam afgedekt worden. De avond zelf was erg gezellig en de tijd ging erg snel. Tegen 01.00 uur zijn we teruggereden en hebben Peter en Matjo het ram provisorisch gedicht met behulp van een vuilniszak en veel ducktape. Het was ondertussen gestopt met regenen en Matjo en Colinda zijn verder naar Tolga gereden.

Zondag was het weer lekker weer en heeft Peter nog geklust in de garage en heb ik het gras gemaaid.
Nana keek het allemaal zo eens aan.

Sindre vond dat er genoeg gewerkt was en besliste dat het gereedschap nu voor hem was.

Daarna nog naar de wielerwedstrijd voor dames gekeken en gezien dat Marianne Vos het olympisch goud won. Proficiat.

Zo is er weer een week voorbij en komt de tijd steeds dichterbij dat ons eerste kleinkind geboren gaat worden. Met Nienke gaat het gelukkig nog steeds goed alhoewel ze natuurlijk merkt dat de 40 weken eraan zitten te komen. Ook de dystonie en dystrofie steken de kop weer op. Maar alles wordt goed onder controle gehouden en wij worden heel goed op de hoogte gehouden. Het is allemaal heel spannend en over twee weken gaan wij een weekje naar Nederland toe om onze kleinzoon te bewonderen en de ouders te feliciteren.