vrijdag 19 november 2010

Winterweer


De eerste koude nachten hebben zich gemeld: afgelopen nacht was het minus 22.4 graden.
Er ligt nog niet zo veel sneeuw, zo'n 10 centimeter. Dit is dus eigenlijk te koud voor deze periode en veel te weinig sneeuw. De sneeuw zorgt nl. voor isolatie en normaal gesproken ligt er hier dus al veel meer.
Vandaag was het zonnig en het was prachtig om te zien hoe de zon op de bomen scheen die hierdoor glinsterde. Een echte kerstkaart.
Gisteren ben ik voor de eerste keer in deze weersomstandigheden naar Tolga en Vingelen gereden met de auto. Het is best wennen om te rijden in een automaat en dan ook nog op hier en daar gladde wegen. Het is echter goed gegaan en binnenkort zal ik naar Røros rijden om Peter weg te brengen naar het vliegveld. Hij gaat even terug naar Nederland om wat zakelijke dingen te bespreken. Ben benieuwd hoe dat dan gaat in mijn eentje hier met heel de beestenboel.
Ik zal jullie op de hoogte houden.
We gaan trouw naar Noorse les. Dit is iedere dinsdagavond in Tynset, zo'n 61 kilometer hier vandaan. Het is van 18.00 uur tot 20.00 uur, dus hier zijn we al met al zo'n vier uur mee kwijt. Het is echter leuk om te doen en we vinden het ook echt nodig. Peter en ik zitten in aparte klassen en er zijn veel nationaliteiten.
Er zijn dus Nederlanders, Duitsers, Zwitsers, Polen, Litouwers en ook van Letland.
Ook hebben we elke week les van onze buurman Jan die vroeger leraar hier in Øversjødalen was. We zijn dan samen met Dennis en Annechien die in Kåsa wonen en daar een boerderij met koeien runnen. Zij voorzien ons ook van lekkere verse melk.
Tevens wonen er sinds begin september mensen op Sagen.Dit is een småbruk die iets voorbij ons huis ligt. Het zijn van oorsprong Noren die echter zo'n ruim twintig jaar geleden naar Amerika zijn verhuisd ivm het werken op een visboot.
Ze hebben drie kinderen die daar geboren zijn en die nu dus Noors aan het leren zijn, net als wij. Zij hebben grootse plannen en daarbij horen ook paarden.Tevens willen ze een zomerhuis, hutten en tipitenten gaan verhuren. Aangezien Egil, onze buurman, nu voor twee maanden aan het werk is op de vissersboot, staat Marie, onze buurvrouw er nu alleen voor. Ze staat echter haar mannetje en wij zijn er blij mee.
Zoals afgelopen week toen Eidsiva, de internetprovider, er uitlag. Iedereen belde naar Eidsiva maar zij nam ook contact op met de Kommune Tolga. Ook zijn wij naar Tolga geweest om daarover te spreken want het was gewoon abnormaal wat voor antwoord dat je kreeg als je zei dat internet eruit lag.
Voor de rest gaat alles hier zijn gangetje. In de winkels, reclames, televisie etc wordt al volop geadverteerd met Jul(kerstmis). Het is dan ook geen wonder dat ook wij al wat van de kerststemming mee hebben gekregen.
Op onderstaande foto staat Maya in de zon en Marielle ligt lekker op de sneeuw.
Een beetje ver weg maar zodra je buiten komt staan ze overeind en dan kun je weer geen foto maken.

Daar zijn we weer.


Na een lange periode dan eindelijk weer een berichtje op ons weblog.Het kwam er telkens niet van om eraan te beginnen. Nu we een internetloze week achter de rug hebben , waardoor we heen en weer naar Tolga Kommune moesten rijden om onze e-mail te verzenden en op te halen , nu dan gewoon achter mijn eigen computer om dit op te schrijven.
Waar zullen we beginnen?
We hebben hier nu twee poezen rondlopen. Het zijn broer en zus en ze heten Sindre en Freya en ze zijn nu ongeveer 5 maanden oud. Het gaat eigenlijk best goed zo samen met onze Nana, een berner sennenhond van 5 jaar oud.Ik weet niet wie er straks de baas zal zijn maar dat zien we dan wel weer.
Ook hebben we nu twee paarden.Dit zijn moeder en dochter en ze heten Maya en Marielle.
Moeder is 7 jaar en dochterlief is twee jaar. Het zijn Haflingers en dus best stevig.
Dennis van Leur, wonend in Kåsa en onze buurman Jan Pallin hebben in de garage twee stallen gebouwd waardoor ze met heel koud en slecht weer naar binnen kunnen. Hopelijk hebben we binnenkort ook een schuilhut buiten waardoor ze bij een stevige wind ook buiten kunnen blijven.
Aangezien ik niet zo'n held ben met paarden vind ik het nu al heel wat dat ik ze eten kan geven en de poep op durf te ruimen. Moet alleen leren om een zwaardere stem op te zetten als dochterlief weer even langs komt om de kruiwagen om te gooien.