Noorderzon: Week 5, de eerste week van februari

Eerst maar een paar portretjes van onze twee katten, die heel geduldig zitten te wachten op hun eten.

Dat ze daarbij ergens op gaan zitten is normaal voor die twee, is altijd al zo geweest en zal zo ook wel blijven.

Maandag was het weer fysiotherapie en ben ik dus weer naar Tolga gereden. Daar begin ik met fietsen en dan oefeningen doen. Daarna is het tijd voor kleine electrische schokjes, waarbij ik lekker onder een grote handdoek lig en bijna in slaap val.

Woensdag brengt de post een pakje uit Nederland, oftewel hij legt het gewoon in de hal en daar vinden wij het dan.

De kroniek

Kwakkelkrant 2016

Foto en een stukje van ome Jan Backx, een oom van Peter, in de kroniek

Wat ontzettend leuk dat dit gewoon naar ons opgestuurd wordt. Een genot om te lezen.

's-Middags loop ik met Beer naar de brievenbus om de post van de dag ervoor te halen. De post heeft namelijk net wel de post van vandaag gebracht, maar die van dinsdag moet nog gehaald worden.

Leuk plaatje

Op de terugweg, als we net over de brug zijn, blijft Beer wat achter en ik loop rustig door. Als ik even later omkijk zie ik hem niet meer en hoor ik in de verte een raar gepiep. Ik loop zo snel mogelijk terug over het pad en daarna door de diepe sneeuw richting de Hola. Ik zie dat Beer door het ijs is gezakt en met zijn kop en voorpoten op het ijs hangt. Ik gil het uit en weet eigenlijk niet waarom. Ik ben daar alleen en Peter kan mij echt niet horen. Ik gooi de post op de sneeuw en leg het fototoestel er bovenop. Dan vlug op mijn kont de helling af en daarna op mijn buik naar hem toe gekropen. Hij was heel rustig en ik kon hem, eerst aan zijn oren en daarna aan zijn halsband, vastpakken en uit het water trekken. De adrealine raasde door mijn lijf , want Beer is toch echt geen klein licht hondje.

Hier lag hij in het water

Gelukkig gered

Nadat we beide weer terug op weg waren ging Beer telkens in de sneeuw rollen en eenmaal thuis gekomen heeft hij heel de middag geslapen. Nadat ik mijn verhaal verteld had aan Peter kwam bij mij de reactie. Alles deed zeer en ik was opeens doodmoe. Ook voor mij was het dus rusten geblazen.

Peter ging 's-avonds naar Ann Helen voor de bestuursvergadering van Fjelltun en ik ben lekker rustig thuis gebleven.

Vrijdag ga ik tegen kwart voor negen al naar Tolga waar ik allereerst de apparatuur van Satteliet breedband afgeef bij de Coop om terug gestuurd te worden. We zouden overstappen maar toen kregen we een aanbieding van Ice waardoor we nu 100 GB per maand hebben voor een lagere prijs als bij Sateliet breedband. We hoeven dus ook geen montagekosten te betalen en ook geen nieuwe router te kopen. Daarna naar de bank om papieren af te geven zodat we bij Tolga Os Sparebank ook nettbankieren hebben. Dan is het weer tijd voor de elektrische stootjes en daarna het zwembad in.
Om 12.00 uur heb ik een afspraak bij de kapper en als ik daar klaar ben ga ik even naar Hein en Daniëlle. Colinda komt gelijktijdig met mij aan en we drinken gezellig een kopje thee.
Om 13.00 uur heb ik een afspraak bij de NAV in verband met mijn ziekmelding vanaf 20 augustus 2015. May Iren is er ook en ook Karen Prytz, mijn huisarts is aanwezig. Een en ander wordt besproken en ik geef aan dat ik van mening ben dat het beter is om te stoppen als schoonmaakster. Dit had ik al eerder aangegeven aan May Iren en aan mijn huisarts en nu weet de NAV het ook. We komen overeen dat May Iren een en ander gaat uitzoeken en dat ik dan daarna een gesprek met haar zal hebben. Als het gesprek is afgelopen krijg ik van mijn huisarts een papier met de bloeduitslagen, alles is ongeveer hetzelfde gebleven, dus de medicijnen voor mijn schildklier blijven ook hetzelfde. Over twee maanden weer even laten prikken.
Ik loop nog even met May Iren mee en daarna ga ik richting Tynset.
Eerst bij Eltron langs om een speciale stroomvoorziening op te halen voor de televisie, die vandaag is aangesloten op Riks TV. Canal Digital zendt sinds afgelopen zondag een aantal kanalen niet meer uit, dus hebben we besloten om over te stappen. Donderdag kwam de apparatuur binnen en vandaag is de boel aangesloten.Er hangen nu twee antenne's, bij elk huis een.
Dan eten halen voor de kippen en boodschappen doen bij de Coop. Dan weer terug naar huis, na eerst bij het sykehjem eten opgehaald te hebben voor de varkens.

Zaterdag doen we de gebruikelijke dingen zoals varkens en kippen verzorgen, stoffen, stofzuigen en ga zo maar door. We kijken via internet naar de optocht in Tullepetaonestad en 's-avonds kijken we naar de eerste afleveringen van Dr, Quin, medicinwoman.

Zondagmorgen maken we de kippenkooi helemaal leeg en strooien we er nieuw zaagsel in. Zo kunnen ze er weer even tegen.
Peter zou eigenlijk gaan helpen bij de Femundloop maar door een ontsteking in zijn arm gaat dat niet door. We hebben dus een lekkere rustdag en op een bezoekje van Bill na, die nog wat sleutels komt brengen, zijn we gewoon met zijn tweeën.

In Maastricht is het carnaval en Yore heeft een aantal mooie kostuums.