Week 22 nadat het bezoek weer is vertrokken

Nadat Bert en Adrie weer vertrokken zijn begint het gewone leventje weer. Ik heb echter nog vrij van Vidarheim en Steinar en Astrid zijn er vandaag niet, dus ik blijf ook lekker in Kåsa.
Mijn gsm geeft telkens een melding als er een verhoging van het bod op het huis in Tolga wordt gedaan. De vraagprijs was 725.000 kr en het eerste bod was 650.000 kr, uiteindelijk wordt het verkocht voor 900.000 kr.
Die avond gaan we på lofte en daarna kijken we nog wat televisie.

Donderdag rijden Femke en ik naar Tolga omdat ik een afspraak heb voor een uitstrijkje. Dat is gauw gebeurd en dus rijden we al snel weer terug naar huis.

Vrijdags gaan we opnieuw naar Tolga, eerst naar Vidarheim en daarna naar Strand Unicorn. Dan rijden we verder naar Tynset alwaar ik een afspraak heb in het ziekenhuis. Het cpap apparaat wordt uitgelezen en ik blijk er goed op te reageren. Mijn ademstops zijn flink verminderd en degene die ik heb komen niet voort uit mijn hersenen. Ik moet dit apparaat dus blijven gebruiken en krijg een vervolgafspraak voor over vier maanden thuis gestuurd.
Dan nog naar de bank , de apotheek en de Fellesjøpet en dan kunnen we weer terug naar huis.

Zaterdag al vroeg uit bed, tenminste voor een zaterdag zijnde, en snel aan het werk voor VGBE.

Zaterdagochtend om een uurtje of zeven.

Vogel in de boom.

Femke krijgt te horen dat ze geslaagd is voor haar beide examens, dus op naar het vierde jaar.
Gefeliciteerd Femke.

Tegen drieën gaan Peter en ik naar Nico en Ineke alwaar Peter gaat helpen met de schotel. Het regent dat het giet , maar Nico gaat toch het dak op. Jammer genoeg krijgen ze het niet helemaal voor elkaar, maar we worden toch uitgenodigd om te blijven eten. Lekker frietjes met hamburgers en worst van de plaat.

Zondags gaan we weer aan het werk voor VGBE terwijl Femke op visite gaat in Oppdal. 's-Middags lopen we wat met Beer en moet het fototoestel ook mee.

Het is goed te zien dat de Hola aan het stijgen is. Hopelijk krijgen we geen herhaling van vorig jaar.

Tegen zessen gaan we naar Bakken om Dusty binnen te zetten en om de kippen te verzorgen. Beer gaat lekker mee en hij mag de lijn van Femke aan. Hij loopt goed mee en vindt alle luchtjes erg interessant.

Bij de tractor van Kåsgarden

Hovland op de achtergrond

Als we thuis zijn genieten we van een avondje televisie waarbij we de laatste drie afleveringen bekijken van Fanget i Antwerp oftewel Cordon. Lekker bels luisteren en noors lezen.

Bezoek uit Nederland , 20 mei tot en met 27 mei

Woensdag 20 mei is het dan zover, Bert en Adri komen op bezoek. Tegen half zeven kwamen ze vanuit Gardermoen via Elverum, Rena, Rendalen en Tynset bij ons het erf opgereden. Erg leuk om ze weer te zien, vooral om dat het toch weer een flinke tijd geleden is.

Bezoek!!!

Na een heerlijke pastaschotel uit de oven, klaargemaakt door Femke, laat Peter ze ons huis, hun logeerverblijf en de rest van de opstallen zien. Daarna kletsen we bij met een koffie en daarna een alcoholische versnapering. De brinta is weer aangevuld en deze keer ook een advocaatje.

Donderdagochtend 21 mei 2015

Donderdag maken Peter en Bert het varkenshok schoon en dan krijgen de varkens de zak met restjes uit het sykehjem.

Broers in het zonnetje

Daarna gaan we met ons vijven naar Tynset en hangen daar het toeristje uit.

Bij Waagans

Even poseren

Bert en Adri bij de Trol

Bij de spark

Vrijdagmorgen vertrekken we met zijn vieren richting het westen voor een rondje Noorwegen, nou ja, een heel klein rondje dan. Femke blijft thuis om op alle beesten te passen.
De eerste stop is Kvikne.

Bert en Peter bij de kerk in Kvikne

Bert en Adrie

Peter en ik

Close-up

Daarna rijden we via Oppdal richting Molde. Op de weg daar naartoe begint het zo hard te regenen dat we de geplande stop bij de parkeerplaats moeten vergeten en zo belanden we voor een kop koffie met iets lekkers erbij in het winkelcentrum van Sunndalsøra. Bert is helemaal weg van de sveler die we daar eten en ik  moet zeggen, ze waren ontzettend lekker.
Dan gaan we verder en rijden met regen en ook met zon verder. In Molde aangekomen stopt het met zachtjes regenen en komt het er met bakken uit. We rijden wat door Molde heen en parkeren dan de auto om toch nog even rond te lopen.

Poseren bij het rozenmeisje

Mooi, ondanks de regen.

We genieten van een lekkere kop koffie alvorens we naar de haven rijden om te wachten op de ferry richting Vestnes. We hoeven niet zo heel lang te wachten en rijden dan de ferry op om de Midfjorden over te steken.

Vertrokken uit Molde

Na een regenachtige overtocht zijn we aan de overkant en rijden we naar Åndelsnes alwaar we wat boodschappen doen. Dan verder naar de Mjelva camping waar een hut hebben gehuurd voor de nacht.
Het blijkt dezelfde hut te zijn alwaar we drie jaar geleden met mijn vader,zus en zwager hebben overnacht.

Het is inmiddels even droog dus daar moeten we van profiteren.

Hut met grasdak op het gras.

Na een lekkere maaltijdsoep hebben we nog een gezellige avond en dan duiken we ons bed in.

Zaterdagmorgen worden we wakker en dan regent het weer, of misschien nog steeds. We ontbijten en dan rijden we richting de Trollstigen. We genieten van het uitzicht en hoe hoger we komen wordt dat steeds minder. Dit komt doordat de regen overgegaan is in sneeuw en we rijden nu een beetje in de wolken. Natuurlijk stoppen we bij het uitzichtspunt en het nieuwe centrum daar.

Adrie en Bert

Onderonsje in de sneeuw

Na een bezoekje aan de kiosk, waar Bert en Adrie ieder een nieuwe muts hebben gekocht, gaan we weer verder. Dan moeten we natuurlijk toch even stoppen om te laten zien dat er nog echt veel sneeuw ligt.

Eerst is alles nog besneeuwd en even daarna is de sneeuw weg en dan komt er een bruin landschap te voorschijn wat daarna weer veranderd in een groen landschap. De volgende stop is bij de Gudbrandsjuvet. Dit is een 5 meter smal en 20 tot 25 meter hoog ravijn waardoor de Valldøla zich doorheen perst. Het water heeft  diepe kuilen en ingewikkelde formaties gevormd. De diepte beneden het oppervlak van het water is ongeveer gelijk aan de diepte van de kloof naar de rivier.
Volgens een verhaal uit de jaren 1500 , werd het ravijn vernoemd naar een man Gudbrand genaamd. Die zou weggelopen zijn met zijn nieuwe bruid en zou zich gered hebben van zijn achtervolgers door op het smalste punt over het ravijn te springen. Gudbrand werd vogelvrij verklaard en leefde de rest van zijn leven in een stenen hut aldaar. De vallei heet nog steeds Gudbrandsdalen. Het verhaal vermeld niet of zijn bruid hem volgde ....

Dan vervolgen we onze weg naar Linge waar we de volgende ferry nemen.

De ferry's

Hij komt eraan

Bijna

zomaar een uitzicht

En dan krijgen we het eerste zicht op de Geiranger.

Bij de volgende stop krioelt het van de mensen, in ieder geval voor onze noorse begrippen.Gelukkig vertrekt iedereen al gauw en kunnen Adrie en ik samen op de foto.

Nu zie je pas hoe groot hij eigenlijk is

Daarna rijden we verder , tenminste dat willen we. Net boven Geiranger moeten we stoppen totdat de weg vrijgegeven wordt. Dus drinken we een kopje koffie en eten we wat dankzij de meegebrachte spullen.
Na een klein halfuurtje kunnen we weg 63 vervolgen en rijden we door een prachtig landschap. Het wisselt elke keer en het blijft een genot.

Uitzicht

Wat doen ze nou???

Bij het Langvatnet draaien we rechtsaf, weg 15 richting Lom.  Bij het Pollfoss Gjestehus en Hotell stoppen we en genieten we van een heerlijke maaltijd.

We maken kennis met Bertus en Hendrika die dit bedrijf met zijn tweetjes runnen  en dat al weer sinds een aantal jaren.

We vervolgen ons reisje en belanden dan in Lom. Jammer genoeg sluit de kerk net en kunnen Bert en Adrie alleen vlug hun neus om de deur steken om toch een beetje te kunnen zien. Gelukkig hebben we thuis een boek over staafkerken, dus die kunnen ze dan in ieder geval lezen en foto's bekijken.

Als we dan uiteindelijk boodschappen willen doen komen we erachter dat het Pinseaften is, oftewel de dag voor Pinksteren waarop de winkels in Noorwegen eerder sluiten dan normaal. Geen boodschappen dus, maar gelukkig hadden we niet veel nodig en Bert en Adrie kunnen spullen bij ons krijgen.

Via Dombås rijden we naar Hjerkinn en rijden daar weg 29 op naar Folldal en dan verder naar Tynset. Bij een benzinestation halen we wat drinken en dan gaan we verder naar Vingelen waar we bij Anne en Eli eten ophalen voor de varkens. Daarna verder naar huis waar we moe maar voldaan aankomen.

Een elg vlak bij ons huis.

Zondags blijven we thuis en en dan maken Peter en Bert de hokken schoon, zetten de omheining voor de varkens op en dan mogen de varkens naar buiten. Ik verhuis de kippen naar hun buitenverblijf en Beer is ook lekker buiten.

Die middag gaan Peter, Femke en ik naar de verjaardag van Steven, die van de week 8 jaar is geworden. Eleonie is ook jarig geweest en viert het ook gelijk een beetje mee. We worden bijgepraat over de bezichtiging van de boerderij in de buurt van Stavanger, waar Remco en Eleonie afgelopen woensdag naar toe zijn geweest. Matjo heeft een sollicitatiegesprek achter de rug en wacht nu op antwoord en Linda en Andre gaan van de week hun camper ophalen. Weer veel nieuws dus.

Maandag is het 2e Pinksterdag en gaan we een rondje rijden. Vanuit Kåsa naar Tolga en dan via Os en Røros naar Funasdalen in Zweden.

We eten hier en zien dan ook Kari Gjelten uit Tolga, die hier ook boodschappen komt doen, net als een heleboel andere Noren.
We gaan naar de systembolaget en slaan wat lekkere Belgische en Duitse biertjes in en rijden dan weer verder. We zien een groepje met Schotse Hooglanders en die zou ik ook wel willen hebben.

Daarna komen we in Hogvållen, het hoogst gelegen dorp in Zweden.

Het hoogst gelegen dorp

We vervolgen onze reis en genieten onderweg van een kopje koffie.

Als we in Idre aankomen gaan we boodschappen doen bij de Ica en sturen we een kaartje naar Yore.

Na nog wat gedronken te hebben rijden we via Drevsjø weer naar Kåsa.

Dinsdag doen Peter en Bert nog wat klusjes en daarna gaan we uit eten bij Bert en Adrie. Ze hebben een heerlijke maaltijd klaargemaakt en dat recept wil ik graag hebben. Dan rijden Peter en ik naar Nico en Ineke waar even later ook Bert en Adrie op de koffie komen. Met zijn allen gaan we dan een huis in Tolga bekijken en daarna nog naar Ryttergård. De eerste wordt de volgende dag verkocht voor 900.000 kr. Ryttergård valt ons erg tegen, ik had het heel anders in mijn gedachten.Er moet veel aan gedaan worden en ook constructief is het niet alles. Het omliggende land is erg nat , niet iets voor ons dus.

Woensdagmorgen vertrekken Bert en Adrie, na een gezellige week, weer richting Nederland.