Bezoek!!! |
Na een heerlijke pastaschotel uit de oven, klaargemaakt door Femke, laat Peter ze ons huis, hun logeerverblijf en de rest van de opstallen zien. Daarna kletsen we bij met een koffie en daarna een alcoholische versnapering. De brinta is weer aangevuld en deze keer ook een advocaatje.
Donderdagochtend 21 mei 2015 |
Donderdag maken Peter en Bert het varkenshok schoon en dan krijgen de varkens de zak met restjes uit het sykehjem.
Broers in het zonnetje |
Daarna gaan we met ons vijven naar Tynset en hangen daar het toeristje uit.
Bij Waagans |
Even poseren |
Bert en Adri bij de Trol |
Bij de spark |
De eerste stop is Kvikne.
Bert en Peter bij de kerk in Kvikne |
Bert en Adrie |
Peter en ik |
Close-up |
Dan gaan we verder en rijden met regen en ook met zon verder. In Molde aangekomen stopt het met zachtjes regenen en komt het er met bakken uit. We rijden wat door Molde heen en parkeren dan de auto om toch nog even rond te lopen.
Poseren bij het rozenmeisje |
Mooi, ondanks de regen. |
Vertrokken uit Molde |
Het blijkt dezelfde hut te zijn alwaar we drie jaar geleden met mijn vader,zus en zwager hebben overnacht.
Het is inmiddels even droog dus daar moeten we van profiteren.
Hut met grasdak op het gras. |
Zaterdagmorgen worden we wakker en dan regent het weer, of misschien nog steeds. We ontbijten en dan rijden we richting de Trollstigen. We genieten van het uitzicht en hoe hoger we komen wordt dat steeds minder. Dit komt doordat de regen overgegaan is in sneeuw en we rijden nu een beetje in de wolken. Natuurlijk stoppen we bij het uitzichtspunt en het nieuwe centrum daar.
Adrie en Bert |
Onderonsje in de sneeuw |
Na een bezoekje aan de kiosk, waar Bert en Adrie ieder een nieuwe muts hebben gekocht, gaan we weer verder. Dan moeten we natuurlijk toch even stoppen om te laten zien dat er nog echt veel sneeuw ligt.
Eerst is alles nog besneeuwd en even daarna is de sneeuw weg en dan komt er een bruin landschap te voorschijn wat daarna weer veranderd in een groen landschap. De volgende stop is bij de Gudbrandsjuvet. Dit is een 5 meter smal en 20 tot 25 meter hoog ravijn waardoor de Valldøla zich doorheen perst. Het water heeft diepe kuilen en ingewikkelde formaties gevormd. De diepte beneden het oppervlak van het water is ongeveer gelijk aan de diepte van de kloof naar de rivier.
Volgens een verhaal uit de jaren 1500 , werd het ravijn vernoemd naar een man Gudbrand genaamd. Die zou weggelopen zijn met zijn nieuwe bruid en zou zich gered hebben van zijn achtervolgers door op het smalste punt over het ravijn te springen. Gudbrand werd vogelvrij verklaard en leefde de rest van zijn leven in een stenen hut aldaar. De vallei heet nog steeds Gudbrandsdalen. Het verhaal vermeld niet of zijn bruid hem volgde ....
Dan vervolgen we onze weg naar Linge waar we de volgende ferry nemen.
De ferry's |
Hij komt eraan |
Bijna |
zomaar een uitzicht |
Bij de volgende stop krioelt het van de mensen, in ieder geval voor onze noorse begrippen.Gelukkig vertrekt iedereen al gauw en kunnen Adrie en ik samen op de foto.
Nu zie je pas hoe groot hij eigenlijk is |
Daarna rijden we verder , tenminste dat willen we. Net boven Geiranger moeten we stoppen totdat de weg vrijgegeven wordt. Dus drinken we een kopje koffie en eten we wat dankzij de meegebrachte spullen.
Na een klein halfuurtje kunnen we weg 63 vervolgen en rijden we door een prachtig landschap. Het wisselt elke keer en het blijft een genot.
Uitzicht |
Wat doen ze nou??? |
Bij het Langvatnet draaien we rechtsaf, weg 15 richting Lom. Bij het Pollfoss Gjestehus en Hotell stoppen we en genieten we van een heerlijke maaltijd.
We maken kennis met Bertus en Hendrika die dit bedrijf met zijn tweetjes runnen en dat al weer sinds een aantal jaren.
We vervolgen ons reisje en belanden dan in Lom. Jammer genoeg sluit de kerk net en kunnen Bert en Adrie alleen vlug hun neus om de deur steken om toch een beetje te kunnen zien. Gelukkig hebben we thuis een boek over staafkerken, dus die kunnen ze dan in ieder geval lezen en foto's bekijken.
Als we dan uiteindelijk boodschappen willen doen komen we erachter dat het Pinseaften is, oftewel de dag voor Pinksteren waarop de winkels in Noorwegen eerder sluiten dan normaal. Geen boodschappen dus, maar gelukkig hadden we niet veel nodig en Bert en Adrie kunnen spullen bij ons krijgen.
Via Dombås rijden we naar Hjerkinn en rijden daar weg 29 op naar Folldal en dan verder naar Tynset. Bij een benzinestation halen we wat drinken en dan gaan we verder naar Vingelen waar we bij Anne en Eli eten ophalen voor de varkens. Daarna verder naar huis waar we moe maar voldaan aankomen.
Een elg vlak bij ons huis. |
Die middag gaan Peter, Femke en ik naar de verjaardag van Steven, die van de week 8 jaar is geworden. Eleonie is ook jarig geweest en viert het ook gelijk een beetje mee. We worden bijgepraat over de bezichtiging van de boerderij in de buurt van Stavanger, waar Remco en Eleonie afgelopen woensdag naar toe zijn geweest. Matjo heeft een sollicitatiegesprek achter de rug en wacht nu op antwoord en Linda en Andre gaan van de week hun camper ophalen. Weer veel nieuws dus.
Maandag is het 2e Pinksterdag en gaan we een rondje rijden. Vanuit Kåsa naar Tolga en dan via Os en Røros naar Funasdalen in Zweden.
We eten hier en zien dan ook Kari Gjelten uit Tolga, die hier ook boodschappen komt doen, net als een heleboel andere Noren.
We gaan naar de systembolaget en slaan wat lekkere Belgische en Duitse biertjes in en rijden dan weer verder. We zien een groepje met Schotse Hooglanders en die zou ik ook wel willen hebben.
Daarna komen we in Hogvållen, het hoogst gelegen dorp in Zweden.
Het hoogst gelegen dorp |
We vervolgen onze reis en genieten onderweg van een kopje koffie.
Als we in Idre aankomen gaan we boodschappen doen bij de Ica en sturen we een kaartje naar Yore.
Na nog wat gedronken te hebben rijden we via Drevsjø weer naar Kåsa.
Dinsdag doen Peter en Bert nog wat klusjes en daarna gaan we uit eten bij Bert en Adrie. Ze hebben een heerlijke maaltijd klaargemaakt en dat recept wil ik graag hebben. Dan rijden Peter en ik naar Nico en Ineke waar even later ook Bert en Adrie op de koffie komen. Met zijn allen gaan we dan een huis in Tolga bekijken en daarna nog naar Ryttergård. De eerste wordt de volgende dag verkocht voor 900.000 kr. Ryttergård valt ons erg tegen, ik had het heel anders in mijn gedachten.Er moet veel aan gedaan worden en ook constructief is het niet alles. Het omliggende land is erg nat , niet iets voor ons dus.
Woensdagmorgen vertrekken Bert en Adrie, na een gezellige week, weer richting Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten