zondag 23 april 2017

Doktersbezoek, dierenarts en bezoek


Vrijdagmorgen vroeg.
Vrijdag 21 april zet Femke mij tegen half tien af bij de dokter in Tolga waarna ze zelf met Minnie verder rijdt naar de dierenarts in Tynset. Daar zal Minnie gesteriliseerd worden.
Ik moet lang wachten en wordt pas tegen tienen binnen geroepen bij de dokter. Mijn bloeddruk wordt gemeten, zuurstofgehalte in het bloed en ze beluistert mijn longen. Daarna moet ik naar de assistente, Marianne Kaasen in dit geval, en dan wordt mijn bloed nagekeken en krijg ik een spirometrie. Dat is een onderzoek dat de functie van de longen meet. Al bij al duurt het nogal een tijdje, ook omdat de spirometrie twee keer moet worden uitgevoerd. De tweede keer moet ik medicijnen inhaleren en dan moet ik een kwartier wachten alvorens het onderzoek weer plaats kan vinden.
Dan weer terug naar de dokter die me verteld dat ze de uitslag straks op haar gemak zal bekijken en dat ze me zal bellen. Ondertussen gewoon doorgaan met de medicijnen en over drie weken terug komen.
Peter is ondertussen ook al gearriveerd voor zijn afspraak en hij is allang klaar als ik uiteindelijk de wachtkamer in kom.

Zodoende rijden we pas na elven verder naar Tynset alwaar we Femke ontmoeten die bij de Domus zit te wachten. We besluiten om  daar lekker te gaan zitten en fish and chips te gaan eten en wat te drinken. Daarna doen we boodschappen en neem ik een aantal gele plantjes mee die nu maar 10 kroner per stuk kosten. Dan laden Peter en ik onze auto vol met varkensvoer en rijden via de oude weg nar Tolga. Onderweg worden we aangehouden en wordt het kentekenbewijs van de auto bekeken en wordt het Nederlandse rijbewijs van Peter beekeken en in het systeem gezet. Daarna mogen we verder rijden.
Yvonne werd toevallig ook net aangehouden aan de andere kant van de weg.

Bij thuiskomst is Femke er al met Minnie. Die is nog volop van de wereld en ligt lekker op een kussentje te slapen naast de kachel. Ze had een hele grote baarmoeder met grote bloedvaten en ook de eileiders zijn weggehaald. Een stevige operatie dus.Ze gaat die middag even op haar andere zij liggen maar verder doet ze niets.

Vrijdag eind van de middag
In het begin van de avond is ze nog steeds niet bij en ze reageert nergens op. Femke belt naar de dienstdoende dierenarts en doet haar verhaal. Dan neemt de dierenarts contact op met de dierenarts die Minnie geopereerd heeft en moet Femke direct naar de kliniek in Tynset komen. Het sneeuwt en het waait en Peter rijdt met de auto van Femke terwijl zij Minnie op schoot heeft. Gelukkig gaat alles goed en komen ze netjes bij de kliniek aan. Daar worden ze verwelkomd en doen ze er alles aan om Minnie er bovenop te krijgen. Ze is er heel slecht aan toe en men denkt dat ze een reactie heeft op de narcose. Het is maar goed dat e naast de kachel heeft gelegen want ondanks dat is ze onderkoeld.  Het is erop of eronder. Ze krijgt antibiotica en nog veel meer. Er wordt vloeistof in haar nek gespoten omdat ze uitgedroogd is en ze wordt gemasseerd. Eindelijk wordt ze wat wakker en kijkt wat rond. Ze mag mee naar huis en daar kom ik gelijk ook naartoe. Het is een zielig hoopje dat een beetje rondloopt en wat aan de leverpastei likt die de dierenarts meegegeven heeft. Als wij naar bed gaan blijft Femke nog een tijd op om haar in de gaten te houden.


Zaterdagmorgen

Zaterdagmorgen gaat het weer slechter en we geven haar wat water met een spuitje. Ze slikt het wel door maar reageert verder nergens op. Weer gebeld en daarna gaan Femke en ik tegen half twaalf weer naar de kliniek toe. Het is k-weer en ik ben blij dat Femke rijdt terwijl ik Minnie op schoot heb. Onderweg is ze wat wakker en kijkt naar buiten. Bij de dierenarts aangekomen wordt ze weer onderzocht en blijkt ze koorts te hebben. Er volgen nog wat andere onderzoeken en eigenlijk wil ze haar weer opereren om te kijken of ze een infectie heeft. Ze heeft echter alleen hetzelfde narcosemiddel en daar reageert e dus heel erg slecht op. Ze besluit in samenspraak met Femke en breed spectrumantibiotica te geven tesamen met koortsremmers en pijnstilling. Ook weer vocht in haar nek en met een spuitje krijgt ze wat leverpastei die aangelengd is met wat lauw water. Bij het geven van het vocht in haar nek, wat met een dikke naald gebeurt, begint ze te bijten en probeert ze los te komen. Het spuitje met leverpastei vindt ze lekker en ze geeft wat meer respons op alles. We mogen haar weer mee naar huis nemen , moeten haar goed warm houden en krijgen een aantal spuiten mee met antibiotica, pijnstilling, vocht etc. De dierenarts waarschuwt dat het nog altijd fout kan gaan en dat we op het ergste moeten zijn voorbereid.
Met Minnie in de reisbox en de verwarming weer hoog rijden we door hevige wind en sneeuwbuien naar huis. Minnie ligt lekker te slapen. Daar aangekomen gaat Minnie zelf uit haar reisbox en begint wat rond te lopen. Ze gaat ook wat drinken en eet later ook wat.
's-Avonds krijgt ze antibiotica ingespoten en ook de pijnstillers/koortsverlagers.

Zondagmorgen gaat alles nog steeds goed en krijgt ze antibiotica oraal toegediend. Ze springt weer op de bank en op de vensterbank en ook klimt ze via het fornuis op de aanrecht. Eind goed al goed.

's-Middags komen Eli en Anne met Saar op bezoek. Jammer genoeg heeft Saar een blessure waardoor ze niet met Beer kan spelen. Dus Saar zielig in de auto en een gefrustreerde Beer in huis.
Eli legt zijn zomerbanden eronder en wij praten ondertussen  bij. De tijd vliegt en voor we het weten is het al bijna zes uur en ben ik doodop. Maar het was zo gezellig dat ik er dat graag voor over heb.
We wensen ze alvast een goede reis naar Nederland toe en zwaaien ze dan uit.

Mijn moeder zou vandaag jarig zijn geweest en ze zou dan 83 jaar zijn geworden. Het is inmiddels al ruim 15 jaar geleden dat ze gestorven is. Wij hebben gelukkig de herinneringen in ons hart.


woensdag 19 april 2017

Woensdag 19 april, zomaar wat foto's

Even lekker lopen met Beer





Beertje


Daarna de stal in om de beesten te verzorgen.



Het jonge grut


De oude garde aan de wandel in de stal

Een paar dikbilletjes
 Ook binnen wachten een paar hongerige beesten om gevoerd te worden.

Samen aan het eten

Sindre in ons kantoor

maandag 17 april 2017

De week voor Pasen en de Paasdagen zelf

Maandag 10 april gaat Peter tegen twaalven naar Øversjødalen om samen met Jan Pallin lootjes te verkopen bij de Dalarennet. Het is lekker druk en ze verkopen goed. In het restaurant geniet men van de Betasoep die traditie getrouw op deze dag geserveerd wordt.

Terje,Sissel, Tordis, Kari Grete,Solrunn en Elna
Dinsdagmiddag staan de huurders van vorig jaar bij ons aan de deur. Ze hebben nu onderdak gevonden bij Iren in Øversjødalen. Ze komen de glazen halen die ze vorig jaar hebben achter gelaten en die Femke in een doos in de kelder heeft gezet.


Woensdag is het Påskebasar en skiskytting en het is zoals gewoonlijk erg druk.





Ik meld me zoals afgesproken om 12.00 uur om bij de kassa te staan, maar wordt door Inger resoluut afgewezen en ik wordt gesommeerd om in de zaal te gaan zitten bij de lotenverkoop. Eigenlijk ben ik wel blij dat men mij wil beschermen na mijn longontsteking aangezien ik nog steeds erg moe ben.
Samen met Bjørn Olav en Jan verkopen we heel wat loten. Iedereen wacht rustig op zijn beurt om in een van de 7 schriften hun namen te schrijven en te betalen.
Ik maak kennis met Knut Storberget, een politicus van de arbeiderpartiet. Hij heeft een hut vlak bij ons en Jan Pallin stelt hem voor aan mij als zijnde, de buurvrouw van Hovland.
In de keuken werkt men onder hoogspanning want iedereen wil genieten van het buffet dat vandaag op het menu staat. Ook hier volgen we de traditie en het smaakt ook weer heerlijk.

Tegen vijven ben ik thuis en dan gaan Peter en Femke naar Øversjødalen om op hun beurt te helpen.
De trekking begint om 19.00 uur en om 18.00 uur zitten de eerste al in de zaal te wachten.
Wij hebben geen prijs maar een heleboel andere wel.


Donderdag is het skilek in Kåsa en deze keer zitten we niet in het komitee. We gaan natuurlijk wel kijken, koffie drinken, kopen lootjes en nu hebben we een hele mooie plaid als prijs.
Het is niet zo druk als vorig jaar, maar wel gezellig.

Ole Martin Solheim bij de rumperalley
Donderdagavond is het Kjærtorsdagsfest in Kåsa, waar Sindre Haagen met zijn band weer komt spelen. Ik zit in het komitee maar Peter neemt voor mij waar.
Om 19.00 uur vertrekt hij en om 02.30 's-nachts is hij weer thuis. Het is erg druk geweest, ongeveer 85 betalende, en dat is mooi. Ook de lotenverkoop en verkoop van bier,wijn etc. ging goed dus dat wordt een mooi overschot voor Fjelltun.

Vrijdag zijn we thuis en werken we.


Zaterdagmorgen gaan we eerst met zijn drietjes naar het Paasontbijt in Øversjødalen. We eten lekker maar hebben jammer genoeg geen geluk bij de kakelotterie.
Daarna gaan Femke en ik naar Tynset na Peter thuis afgezet te hebben.

Zondag is het 1e Paasdag en eten we lamsbout.

Maandag is het 2e Paasdag en doen we van alles en niets.

zondag 9 april 2017

Week 14

De laatste paar dagen hebben we gezien dat onze mooie jonge haan, die zo op zijn vader lijkt, lastig wordt gevallen door zijn vader. Het was zo erg dat we hem en nog een haantje apart hebben gezet.
Hein is nu vandaag, maandag 3 april, hier om deze twee te slachten. Hij neemt er daarna eentje mee en de andere gebruiken we zelf om soep van te maken.

Dinsdag rijdt Femke naar Tynset om haar auto weg te brengen naar Holmen. Er dient een en ander aan gerepareerd te worden en ze krijgt een leuk leenautootje mee.

5 april


Woensdagavond gaan we voor de 1e keer in weken weer på lofte. We worden warm verwelkomd en ze zijn blij dat het weer wat beter gaat met mij.

Donderdag aan het einde van de middag merk ik dat ik meer had moeten rusten vandaag, ik ben te moe nu. We eten heerlijke soep van ons eigen haantje.

Vrijdagmorgen vinden we een dode kip in het hok. Gestorven van ouderdom. Nu hebben we nog onze oude haan met een witte en een bruine kip. Tevens hebben we de zwarte kippen nog en natuurlijk de laatste lichting bestaande uit 1 haantje en 5 kippen.

Femke en ik doen boodschappen in Tynset en nemen tevens dingen mee voor Palmzondag.

Zaterdag zijn we thuis en doen we van alles en niets.

Zondag 9 april is het Palmzondag en dan zijn Peter en ik tegen negenen in Fjelltun alwaar we vandaag koffie en taart verkopen.

Ann Helen levert kringle aan, Sissel een chocolade taart en Monica komt nog langs met een cocostaart.
Zelf hebben we allerlei klein gebak en chocolade.

Eerst alles maar versieren voor Pasen.






Om 10.00 uur openen we en tegen elven komen de eerste bezoekers.
Femke is dan ook al gearriveerd en die helpt heel de dag goed mee terwijl Peter eerst nog thuis aan het werk gaat. Erg fijn omdat ik dan gewoon rustig aan kan doen.
We hebben gekozen voor koffie met taart voor 50 kr, en dan mag je zoveel koffie/thee en taart als je wilt. Dat slaat goed aan en we krijgen te horen dat we te goedkoop zijn. Maar ja, alles is vrijwilligerswerk en we willen ons niet uit de markt prijzen.
Nico en Ineke komen gezellig langs alsook Linda, Andre en de kids. Al met komen er nogal wat mensen, in totaal 45 man, inclusief baby's. We hebben een winst van 1861 kr en dat is ruim 1000 kr meer dan vorig jaar.

Volgend jaar moeten we eraan denken om een bord aan de kant van de weg te zetten, zodat andere ook weten dat we open zijn.




zondag 2 april 2017

Verjaardag Femke en afscheidsbijeenkomst van Colinda

Zaterdag 1 april is het alweer 29 jaar geleden dat Femke geboren is en voor het eerst in een aantal jaren is ze op haar verjaardag hier in Noorwegen.

Peter en ik gaan die middag op visite bij haar en zo ook Eli en Anne, Nico en Ineke met Maan en Ylva. Saar is er ook bij en die mag lekker spelen met Beer.
We hebben een rustige middag en Femke serveert zelfgemaakte appeltaart en cheesecake.
Tegen zessen zijn we weer thuis en ben ik toch weer wel erg moe.

Daarna belt Nienke en praten we weer even lekker bij terwijl Yore en Carney telkens iets willen laten zien.



Zondag 2 april rijden we tegen half drie naar Tolga alwaar Colinda bij Atelier Hvitsommerfugl haar afscheidsbijeenkomst heeft. Eli en Anne zijn er ook alsmede Aleida en Joel. Tino is er ook terwijl Loreena lekker met school in Londen is.
Colinda gaat 11 april terug naar Nederland en we zullen haar missen. We wensen haar heel veel geluk en succes en hopen haar zeker nog terug te zien.
We mogen allemaal een lijst uitzoeken met een mandela of een foto erin en ze heeft ook nog meer boeken bij zich.

Tino en Colinda

Colinda en ik

Anne, Colinda en Aleida

gezellig bij elkaar bij Atelier Hvittsimmerfugl

Tino, ik, Peter en Eli


Peter, Colinda en Eli

Na de koffie/thee met taart nemen we afscheid en zo rijden we tegen half zes weer naar Kåsa toe.

Aleida had nog een hele grote bos met tulpen voor mij bij en daar ben ik erg blij mee.
Ze pronken nu op de tafel hier in de kamer.

Femke is vandaag naar Marjan in Oppdal gereden.