Dinsdagmorgen 31 januari worden we wakker en dan is het -16. In de loop van de dag wordt het kouder en als Femke en ik tegen half vijf naar Tolga rijden om te gaan zwemmen, staat de thermometer op -20.
In het zwembad is het in ieder geval warmer en het water heeft een temperatuur van 29 graden.
Het is niet druk, een moeder met twee zoontjes, Stephanie Prades ( badwacht) en haar dochtertje Sophie en wij tweetjes. Het is weer even wennen om te zwemmen aangezien ik de laatste keren bij de fysio alleen maar wat oefeningen heb mogen doen. We zwemmen een aantal baantjes en gaan dan nog even de sauna (badstua) in.
 |
| Mickey even buiten |
Woensdagmiddag 1 februari heb ik een afspraak bij de neuroloog om mijn rechterhand na te kijken. Na een kwartiertje gewacht te hebben ben ik binnen twee minuten weer klaar ( alles goed) en kunnen we verder. Bij de fotograaf laat ik twee foto's afdrukken, eentje van Yore en Carney en eentjes van Yore en Carney met Peter en mijzelf. De eerste was van Kerst 2016 en de tweede is genomen in augustus 2016.
Die avond hebben we na på lofte de eerste vergadering van het Påskebasarkomite. Op woensdag 12 april is die weer in Øversjødalen Samfunnshus en Peter en ik zijn, net als twee en vier jaar geleden weer aangewezen om mee te helpen. Het is wel altijd typisch dat sommige gewoon niet op komen dagen, waardoor Jan, Magnhild en wij tweetjes de boel opgezet hebben.
Donderdag heb ik geskyped met Nienke,Jhon en Carney. Wat een heerlijk jong is het toch.
Vrijdagmiddag komt Colinda op de thee en ,alhoewel ze niet zo'n leuk nieuws heeft voor ons, is het toch gezellig. Wordt vervolgd.
Zaterdag komt Nico langs om Peter te helpen met de tractor en komt Hein helpen om zijn machine van de aanhangwagen af te halen. Hein neemt daarna de aanhangwagen mee naar Tolga.
Femke en ik zijn ondertussen naar Tynset en als ik over wil steken van het parkeerterrein van het Amphi naar de parkeerplaats van de Europris, alwaar onze auto staat, lig ik ineens op de grond.
Het is erg glad en ik deed voorzichtig, maar toch gevallen dus. Met een harde klap is mijn geopereerde hand op de grond gekomen en ook mijn achterste is niet ongedeerd uit de strijd gekomen.
Aangezien mijn hond blauw en dik wordt besluiten we naar de legevakt te gaan. Daar wordt ik, gelukkig zonder een afspraak te hebben moeten maken, snel geholpen en dien ik foto's te laten maken.Dat betekent dat er mensen moeten worden opgeroepen en na een kwartiertje wachten kunnen de foto's worden gemaakt. Daar blijkt gelukkig uit dat er niets gebroken is. De dokter doet er voor alle zekerheid wel een drukverband omheen en als de klachten niet afnemen, moet ik volgende week terug naar de huisarts.
Bij de apotheek hebben we paracetamol gekocht en bij de Domus nemen we iets lekkers om van de schrik te bekomen.
Die avond hou ik me rustig en lig lekker warm in een stoel televisie te kijken.
Zondag rijden we om 09.30 uur naar Tolga om aldaar bij Hein en Daniëlle te gaan helpen. Er moeten een aantal dozen en kratten verhuisd worden en stoelen en tafels moeten naar de werkplaats toe.
Ik help mee zo goed ik kan en voor mijn achterste is het goed dat ik in beweging ben.
Svein en Kristine komen ook even helpen ( zijn gaan weer weg na een uurtje) en Thorbjørn en Ingrid komen ook. Daniëlle zorgt voor frietjes en kibbeling en zo gaan we tegen vieren weer op huis aan.
Hein heeft de volgeladen aanhangwagen achter zijn auto hangen en wij rijden daar achteraan,
Na een lekkere warme douche genieten we van de zondagavond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten