Maandagavond hebben we om 18.00 uur jaarsvergadering van de reumavereniging en deze wordt gehouden in het Tynset Hotel. Ook hier zijn niet veel zaken te bespreken en na een half uurtje zijn we klaar. Dan krijgen we ieder twee goed belegde boterhammen en daarna nog een stukje taart en daarna is het klaar. Van te voren ben ik gauw een cadeau voor Femke gaan kopen. Zij is. 1 april nl. jarig.
We halen de zakken op bij de Coop en rijden weer naar huis.
Dinsdag 16 maart heeft Peter een afspraak bij de dokter in Tolga en alles is goed.
Erik heeft nieuwe bomen klaargelegd. |
Woensdagavond zijn we uitgenodigd bij Astrid en Jan Håvard in Øversjødalen om pinnekjøt te eten. Kari Grete is er ook en het smaakt best goed. De eerste keer dat we dat eten sinds we in Noorwegen wonen. Daarna nog een lekker toetje en een kop koffie en daarna weer terug naar huis.
Femke heeft ondertussen bezoek gehad van een vos en heeft wat foto's gemaakt.
Donderdagmorgen zijn we er om 06.00 uur uit want de vrachtwagen komt om 06.30 uur. Het wordt een half uur later en dan moeten de varkens de vrachtwagen in.
Waar blijft de vrachtwagen? |
Ik kom eraan. |
Hans Olav drijft een varken op |
Ingeladen en klaar voor vertrek |
Wij ruimen op en rijden alvast wat vuil naar buiten en daarna naar binnen om ons te wassen en om te kleden en daarna naar beneden om te gaan werken.
Vrijdag heb ik om 13.00 uur een afspraak bij de kapper en Femke bij de tandarts. Als ik klaar ben bij de kapper loop ik naar de tandarts alwaar ik om 13.30 een afspraak heb. Het is een nieuwe tandarts en ze is erg vriendelijk. Ik heb gelukkig geen gaatjes en er wordt alleen wat tandsteen verwijderd wat jammer genoeg erg pijnlijk is.
Daarna rijden we verder naar Tynset en doen we boodschappen en halen zakken op. Het is erg druk bij de Coop en we zijn blij dat we weer naar huis kunnen.
Er komen blaadjes aan de takken. |
Zaterdag ruimen we weer wat verder op in de stal en daarna gaan we beginnen met de nieuwe voorraad bomen die Erik afgelopen maandag heeft weg gelegd. Hij heeft ook alle takken van de eerste bomen verschoven zodat we weer wat meer plek hebben. Wat een geluk dat we dat niet allemaal met de hand hoeven te doen.
De sneeuw breekt |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten