Bliksembezoek Nederland en een nieuw kleinkind.

Dinsdag wordt ik door Peter en Femke naar Tolga gebracht alwaar ik de trein van 12.40 uur neem naar Gardermoen.

Uitzicht ergens onderweg

Wachten op station Hamar voor het laatste uurtje treinen naar Gardermoen

Mjøsa meer

Ik arriveer mooi op tijd op Gardermoen, lever mijn bagage af en ga daarna door de douane. Het is best druk en het duurt dan ook even voor ik er door ben. Daarna een krantje halen en naar de gate toe.

Uitzicht bij de gate, geen vliegtuig te zien.

Het duurt en duurt , maar eindelijk is het vliegtuig er dan toch.
Hij is te laat vertrokken uit Amsterdam i.v.m. een bagageprobleem, dus is hij ook te laat in Oslo.
Het is erg druk en als ik eindelijk bij mijn plaats in het vliegtuig kom zit er iemand anders op. Wordt gelukkig snel verholpen en de stewardess zorgt er ook voor dat mijn handbagage ergens anders opgeborgen wordt. De tas met de cpap gaat onder de stoel en dat is geen probleem.
We vertrekken uiteindelijk met een half uur vertraging maar dat wordt onderweg gedeeltelijk ingehaald.
Op Schiphol heb ik vrij vlug mijn bagage weer en dan vlug naar het station waar ik de trein van kwart voor tien richting Utrecht haal. In Utrecht overstappen op de trein richting Maastricht (die een groot kwartier vertraging heeft) en dan ik me goed installeren. Ondanks dat het een dubbeldekker is kan ik mijn koffer in een hoek kwijt en heb ik een lekkere zitplaats. Tot mijn verbazing hoor ik noors praten en dan blijken drie van mijn medepassagiers Noren te zijn die ook naar Maastricht gaan. Hoe gek kan het wezen.Tegen 00.50 uur ben ik in Maastricht en wordt ik begroet door Jhon waarna we samen naar hun huis lopen. Dat is niet zo ver maar aangezien al heel wat uurtjes onderweg ben lijkt het dat wel.
Na nog wat drinken gaan we voor enkele uurtjes slapen.

Dinsdagochtend is het al vroeg eruit en Yore vindt het maar gek om mij ineens daar te zien. Hij is echter zo gewend en even later brengt Jhon hem naar Miranda die hem later naar het kinderdagverblijf zal brengen. Daarna gaan Jhon en ik naar het ziekenhuis waar Nienke dus de avond van te voren is opgenomen.

Nienke aan het ctg apparaat dat o.a. de hartslag van de baby registreert

Het licht kan  worden aangepast.

Weegschaal staat al klaar

Ook dit wacht al op de baby

We praten en wachten, drinken koffie en wachten, Nienke krijgt haar lunch en we wachten.
De tabletjes die ze heeft gekregen om haar weeen op te wekken geven weinig tot geen resultaat en dat wijzen ook de inwendige onderzoeken uit.

Tegen vieren gaat Jhon Yore halen en komt dan samen met hem ook naar het AZM.

Nienke en Yore

Jhon aan het wachten

Nu nog met zijn drietjes

Ik besluit om met Yore naar het speelkasteel te gaan, kan hij zich even uitleven en zijn Nienke en Jhon even samen.

Lekker samen spelen

Heel geconcentreerd

Daarna weer terug naar mama en papa en dan gaan we verder met wachten.Nienke verorbert haar avondmaaltijd en Yore eet lekker fruit en crackers.  Ook de volgende tabletjes hebben geen activiteit opgewekt en er wordt daarna besloten dat Nienke met rust gelaten zal worden. De baby doet het gewoon goed en zo kan ze nog een goede nachtrust hebben.
De volgende ochtend zullen de vliezen worden gebroken en dan zou het in werking kunnen komen. Dan moet de baby er in ieder geval binnen 24 uur zijn.
We nemen afscheid van Nienke en lopen naar huis. Yore is zo moe dat hij onderweg in slaap valt.

Helemaal uitgeteld

Als we thuis zijn legt Jhon Yore op bed en bestelt hij eten. Na dit opgegeten te hebben zijn we allebei zo moe dat we lekker gaan slapen. Op naar de volgende dag.

Donderdagmorgen gaat Jhon Yore met de fiets naar het kinderdagverblijf brengen en ik ga alvast naar het AZM. Als ik net bij Nienke ben komt ook Jhon er al aan en dan wachten we tot ze komen om de vliezen te breken. Als dat uiteindelijk gebeurt is het een ware overstroming, misschien oneerbiedig gezegd maar het was wel zo. Renee, de Belgische verpleegster, zegt ook dat de baby nu zijn zwembad kwijt is, en de buik van Nienke zie je in elkaar zakken. Raar zicht hoor.
Daarna wordt er getoucheerd en dan blijkt er een handje naast het hoofdje te liggen, waarop de supervisor erbij geroepen wordt en er een echo wordt gemaakt. Al snel wordt er besloten om een keizersnede uit te gaan voeren, dit omdat de supervisor de navelstreng voelt zitten naast het hoofdje. Voor alle zekerheid is het dus beter om een keizersnede uit te voeren. Als ik vraag wanneer dit dan gaat plaatsvinden krijg ik te horen: nu meteen en zo zijn ze de kamer al uit op weg naar operatiekamer 5. Ik blijf achter met een verpleegster en die vertelt me dat het ongeveer een half uurtje zal duren alvorens Jhon met de baby terug op de kamer is en dat Nienke dan zal worden gehecht en naar de uitslaapkamer zal worden gebracht.

En inderdaad, een half uurtje later komt een trotse Jhon aangereden met baby Carney in de couveuse.
Hij is om 11.30 uur geboren en alles is goed gegaan met moeder en kindje.
Hij wordt gewogen en de omtrek van het hoofdje wordt gemeten en daarna krijgt hij een luier en zijn kleertjes aan. Ook een mutsje voor op zijn bolleke.

Carney op de weegschaal

Daarna mag ik Carney vasthouden en hem zijn eerste flesje geven. Wat een fantastisch gevoel maar ook is het wel weer wennen hoor. Wat is hij dan klein in vergelijking met Yore.

Carney bij papa op de arm

Na wat een eeuwigheid lijkt krijgen we te horen dat Nienke terug is op de afdeling en dat ze haar naar een andere kamer hebben gebracht. We lopen daar naartoe, ik met Carney en Jhon alvast met een aantal spullen en dan kan Nienke eindelijk haar tweede zoontje in de armen sluiten.

Kijken naar de foto's die een verpleegster bij de keizersnede heeft gemaakt

Nienke en Carney

Kaart en cadeautje uit Noorwegen

Even verschonen

Lekker bij mama 

Carney in de kleertjes die Yore heeft uitgezocht voor hem.

Het bedje ligt klaar met de knuffel erin.

Daarna gaan we naar huis toe en dan gaat Jhon Yore ophalen zodat hij samen met mij wat boodschappen kan gaan doen. We gaan naar de Jumbo, oftewel de gele winkel zoals Yore zegt. Natuurlijk moeten we beschuit en muisjes halen om mee naar Noorwegen te nemen. We nemen , op verzoek van Yore, ook lekker chocolade-vanille vla mee.
Daarna terug naar huis , we eten lekker wat vla en dan gaan Yore en ik alvast naar het AZM. Jhon blijft thuis om op een pakketje te wachten dat met mij mee moet naar Noorwegen. Rob Happel heeft nieuwe harde schijven opgestuurd en die kunnen tussen 16.30 uur en 20.30 uur bezorgd worden.
Zodoende komen Yore en ik samen bij Nienke en kan Yore voor het eerst zijn broertje bewonderen en aaien. Hij vindt het prachtig en hij snapt ook dat hij nu niet op bed mag zitten omdat mama's buik pijn doet. Hij gaat lekker spelen en loopt de kamer in en uit. De deur naar de gang staat open want het is niet alleen warm buiten maar ook binnen. Als Jhon even later ook komt kan ik een foto maken van hun viertjes.

Het trotse gezinnetje

Dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Yore en ik gaan weer samen zodat Jhon nog even alleen kan zijn met Nienke en Carney. Als we bijna thuis zijn komt Jhon ons achterop gereden met de fiets. Yore mag nog even spelen en dan is het bedtijd. Ik trek lekker mijn pyjama aan en we eten een patatje oorlog terwijl we wat televisie kijken. Dan ga ik mijn koffer inpakken en dan is het bedtijd.

Vrijdagmorgen ga ik weer naar het station terwijl Jhon Yore wegbrengt. Ik ben zo op het perron en wacht lekker in het zonnetje op de trein naar Sittard. Die is iets te laat maar ik heb tijd genoeg, dus geen stress. In Sittard aangekomen installeer ik me lekker in het zonnetje en wacht een half uurtje op de trein naar Schiphol. Ruimte genoeg in de trein en ik heb lekker de tijd om wat te eten, te lezen en wat te computeren.
Op Schiphol aangekomen breng ik de bagage weg, ga ik door de douane en ga dan alvast naar de gate. Het is dan nog heerlijk rustig en ik verdiep me weer in mijn boek. Het vliegtuig vertrekt iets te laat en op Gardermoen moet ik wachten op de bagage maar mijn trein vertrekt toch pas om 19.00 uur dus ik heb tijd genoeg. Dus op naar Starbucks om een grote kop koffie te halen en me weg te laten zakken in een luie stoel. Daarna nog een salade en wat yoghurt gehaald voor later op de avond.
De trein naar Hamar zit hartstikke vol en er moeten ook mensen blijven staan. Vanaf Hamar heb ik een vaste zitplaats en ik heb geluk want er komt de gehele weg niemand naast me zitten. Lekker eten en drinken onderweg en een boek lezen. Zo kom ik tegen 23.30 uur in Tolga aan waar Peter en Femke me al op staan te wachten.  Een paar hele leuke dagen achter de rug en weer een kleinzoon rijker.

Yore mag Carney ook vasthouden.