Dinsdag hebben we het hammetje afgespoeld, ingewreven met witte wijnazijn en opgehangen in een linnen doek in de koude kamer. Nu nog een half jaartje wachten en dan wordt het proeven.
Woensdag hadden we gløggavond in Øversjødalen en aangezien Elna en ik aan de beurt waren om te serveren, moest ik om half zes al daar zijn. Peter ging natuurlijk gelijk mee en zo konden we met zijn drieën alles klaarzetten en de gløgg mengen en warm maken. Tegen zessen kwam de rest en konden we de gløgg uit serveren. Ola Nygård had dia's bij uit de jaren zestig en dat was leuk om te zien. Bij de loterij won Peter chocolade harten en een plaid en ik kreeg een Almanak voor Noorwegen en een rode glazen engel voor in de Kerstboom.
Daarna alles opgeruimd en afgewassen en toen hebben we Elna naar huis gebracht.
Aangezien de varkens rond een uur of tien zouden komen, hebben we daarna nog een paar planken vast gemaakt in de stal en toen was het wachten geblazen. Het werd later en later en tegen half twaalf had ik het niet meer en wilde ik naar bed. We lagen net in bed toen ik de vrachtwagen van Nortura hoorde en jawel hoor, daar waren ze dan. Vlug aangekleed en naar buiten om mee te helpen ze de stal in te krijgen. Dat ging erg vlot gelukkig en ze gingen gelijk eten. Met zijn vijven wegen ze nu al 245 kilo, ze zijn dus al een stuk zwaarder als de vorige twee.
Onze nieuwe aanwinsten |
Nieuwjaarscadeautje van de gemeente Tolga, een kussentje |
Even langs bij Hein en Daniëlle en dan naar Tynset om boodschappen te doen en wat te eten. Op de terugweg langs het sykehjem en daarna langs bij Yvonne om de aanhangwagen en de koelbox op te halen.We hebben bij Erik en Monica een kerstster, chocolade en een kaart afgegeven als dank voor het feit dat hij toch elke keer maar klaar staat voor ons. Hij krijgt wel betaald voor het sneeuw ruimen etc, maar een extra bedankje is nooit weg.
Zaterdag opgeruimd bij de varkens binnen en buiten en een nieuwe stroomdraad getrokken. Bij het uitlaten van Beer wat foto's gemaakt en toen we binnen kwamen was ik de batterij kwijt van het fototoestel. Flink balen en overal gaan kijken. De postdame kwam ons pad opgereden met twee enveloppen, waarvan er een onder de sneeuw zat. Ze vertelde dat die op de grond bij de postbus had gelegen en dat ze die had kunnen redden. Er ligt er nog een, vertelde ze, helemaal onder het ijs en die had ze niet kunnen pakken. Peter is toen gaan kijken en heeft hem eruit kunnen halen. En ik vond binnen in de zak met aanmaakhoutjes mijn batterij terug. Jippie.
Heel weinig sneeuw over |
Flying home for Christmas |
Als het gaat regenen, jawel nog steeds boven nul, gaat Saar in de auto en Beer gaat bij de voordeur liggen. Als ze wegrijden piept Saar alsof ze wil zeggen, ik wil nog met Beer spelen.
Saar en Beer |
Zondag tekenen we wat en dan stappen we rond kwart over vier de in de auto om Femke op te halen in Røros. Het is best wel glad en we moeten erg rustig rijden. Als we tussen Hodalen en Tolga zijn belt Femke ons op met de mededeling dat haar vlucht naar Røros geannuleerd is i.v.m. te veel ijs op de landingsbaan. Ze weet nog niet wat er gaat gebeuren en dus draaien wij bij Torpen om weer terug naar huis te rijden. Enige telefoontjes later lijkt het erop dat ze naar Trondheim zal vliegen en dan met de bus terug naar Røros. Eerst gaat de vlucht om 19.30, daarna 20.05 en dan belt ze op om te vertellen dat ze toch naar Røros vliegt en dat ze aan het boarden is. Wij in de auto en naar het vliegveld gereden. Het vliegtuig is net geland als wij aankomen, maar de bagage van diegene die overgeboekt zijn zit niet in het vliegtuig. Dat wordt dus morgen van Trondheim naar Gardermoen gevlogen en daarna naar Røros. Dan wordt het thuis bezorgd. Iedereen moet dus opgeven hoe de koffer er uitziet, wat voor kleur, metaal of stof etc. Zodoende zijn we tegen 23.00 uur thuis, met Femke maar zonder bagage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten