Hij liep te hard :) |
Daarna kunnen we weer doorrijden , al is de weg bij tijd en wijlen best wel slecht met heel veel spoorvorming. Na een plaspauze voor mij in Trysil rijden we verder naar Hamar.
Onderweg |
Wikipedia vermeldt het volgende:
Achalasia is een zeldzame chronische ziekte waarbij de zenuwvoorziening van de slokdarm beschadigd is. Hierdoor blijft het gladde spierweefsel in de slokdarm constant aangespannen. Dit leidt er toe dat de sluitspier tussen slokdarm en maag moeilijk voedsel door kan laten en er geen normale peristaltiek meer plaatsvindt bij het slikken. De oorzaak van deze ziekte is onbekend.
Het voedsel blijft hierdoor in de slokdarm staan en kan moeilijk naar de maag passeren. Dit kan klachten geven van voedsel wat blijft hangen achter het borstbeen, het opgeven van onverteerd voedsel ( wat 's-nachts kan leiden tot hoestaanvallen), pijnkrampen achter het borstbeen en gewichtsverlies.
Een behandeling is het chirurgisch doorsnijden van de slokdarmspieren via een operatie ( Heller myotomi). Doorgaans wordt bij deze operatie ook een anti-reflux procedure verricht om het terugstromen van maagzuur in de slokdarm ( reflux) te voorkomen. Hierbij wordt het bovenste deel van de maag als een manchet op de slokdarm-maag overgang gefixeerd.
Tevens vertelt hij dat hij de operatie snel wil gaan uitvoeren omdat Peter er al zo'n tijd mee loopt. We zijn al met al een kleine tien minuten binnen en kunnen dan , na betaling bij de receptie, weer naar de auto.
We rijden dan eerst naar Plantasjen in Elverum om wat plantjes te kopen en daarna naar de Coop OBS om wat boodschappen te doen. Het is ondertussen begonnen met sneeuwen en het is drukker dan op de heenweg. Onderweg krijgen we nog een telefoontje van Elverum ziekenhuis die doorgeven dat Peter a.s. woensdag daar om 09.00 uur moet zijn voor een onderzoek. Hij moet minimaal 6 uur van te voren nuchter zijn. Dat wordt dus weer een vroegertje.
Tesamen met een aantal andere auto's ( het is nog geen file gelukkig) rijden we dan naar Trysil en van daaruit richting Engerdal. Daar stoppen we om te tanken en bij het betalen vraagt de man achter de kassa of hij een Nederlands accent hoort. Hij komt oorspronkelijk uit België ( 5 km. van Sluis vandaan) en woont sinds 5 jaar in Engerdal. Toch wel geinig eigenlijk.
We worden bijna richting Kåsa geblazen, zoveel wind is er, en daar komen we tegen zevenen weer aan.
Na alles uit geladen te hebben , Nana uitgelaten, beesten eten te hebben gegeven, is het tijd om zelf wat te eten en onderuit gezakt naar de televisie te gaan kijken.
Femke wordt later op de avond weer netjes thuis gebracht en heeft gelukkig weinig last van haar schouder gehad. Dit was dus vrijdag 24 januari
Geen opmerkingen:
Een reactie posten