Wij zijn Peter en Ingrid van Gastel en wonen sinds 31 augustus 2013 in Kåsa, Noorwegen. Voorheen hebben we in Øversjødalen gewoond. We hebben ons eigen constructief teken-en rekenbureau en werken vanuit Noorwegen voor de Nederlandse klanten. Ons bureau heet hier: Van Gastel Bygg Engineering
zaterdag 5 februari 2011
Femundløpet
Dit is een tocht voor mens en slee, getrokken door honden. Er zijn twee verschillende afstanden. De 600 km wordt gedaan met 12 honden en de 400 km door 8 honden. Dit jaar was het een wk.
Vanuit Røros vetrokken op donderdag 3 februari om 12.00 uur de 600 km deelnemers en een dag later , ook om 12.00 uur de 400 km deelnemers.Een groot gedeelte van het parcour was hetzelfde maar de 600 km deelnemers gingen vanuit Tynset even richting het zuiden om daarna ook naar Tolga te komen. Hier was een verplichte rust voor honden en mens. Op alle andere checkpoints kon men kiezen, doorgaan of rusten. Wel werden de honden nagekeken natuurlijk. Het is maar geen afstand ook. Wij zijn op vrijdagavond om 22.00 uur naar Drevsjø gereden om aldaar de binnenkomst van de eerste deelnemers te zien van de 400 km. Dit is ongeveer 65 kilometer bij ons vandaan maar dat is voor noorse begrippen dus niets. We moeten immers voor de dichtstbijzijnde winkel 20 kilometer rijden en dat is maar een klein winkeltje waar ze de eerste levensbehoefte verkopen.
We hebben moeten wachten tot 01.00 uur maar toen hebben we ze dan ook van dichtbij kunnen zien. Een mooi gezicht om die hondjes , met schoentjes, aan te zien komen. Zodra ze stil stonden voor de check in gingen ze in de sneeuw liggen en rollen. En dat zonder de lijnen te verwarren. We hebben gezien dat ze uitgespannen werden en dat ze eten en drinken kregen. Ook kregen ze str om op te liggen en werden ze ondergedekt. Dit werd allemaal gedaan door de man/vrouw van de desbetreffende slede. Alles werd wel door helpers van plaats tot plaats gebracht maar men diende zelf voor de honden te zorgen.
We hebben deze nacht ook een mooi verschijnsel gezien. Het leek op het noorderlicht, het leek wel een gordijn. Iets verder naar het noorden heeft men het ook gezien en daar sprak men inderdaad van het noorderlicht. Waarschijnlijk zaten wij er net iets te ver vanaf maar het was wel ontzettend mooi. Misschien zien we het binnenkort beter.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten