Week 10, langzaam iets beter met Peter

Het gaat iedere dag ietsjes beter met Peter. Niet meer zo duizelig maar wel een hele zere voet waar hij bijna niet op kan staan. Ook een oog waar een waas voor zit, dus rustig aan doen.

Dinsdag 4 maart en het heeft gesneeuwd.

Net in de middag

Tegen half vijf

Woensdag 5 maart 
 

's-ochtends

Peter is vandaag even beneden geweest om een werk dat eigenlijk al klaar was te versturen.

Peter en ik zijn eigenlijk vandaag aan de beurt om på lofte te serveren. Inger zal vanavond ook iets meenemen aangezien Peter nu niet kan. Ik bak wafels en Femke brengt mij på lofte. Inger en Jan zorgen voor het water etc en ik kan met Ola en Ann Helen mee naar huis rijden. Die gaan iets vroeger naar huis dus ben ik om kwart voor acht ook weer thuis.

Donderdag 6 maart en Femke en ik rijden wat later dan normaal naar Tynset om boodschappen te doen. Op de brug even stoppen omdat het hek bijna is dicht gewaaid. Dus fotomoment.

's-Middags gewerkt en Peter heeft een werk naar de fabriek verstuurd.

Vrijdag 7 maart en het dooit weer.

Zaterdag 8 maart en de kippen zijn buiten voor het eerst van dit jaar.

Peter heeft vrijdag en zaterdag nog wat werken naar de fabriek kunnen sturen.

Zondag 9 maart en het sneeuwt een hele dag. Niet veel maar toch. Deze dag rust Peter de gehele dag. Is toch beter voor zijn ogen en zijn voet. Zijn ene oog is een stuk beter maar nu is zijn andere oog slechter. Ik puzzel en lees.

Dan is er weer een week voorbij.

Week 9: Fysio, dokter, heel veel ijs, onverwachte ziekenhuisopname en årsmøte Fjelltun

Maandag 24 februari en Peter en ik gaan naar Tolga. Peter heeft een afspraak bij de fysio en ik bij de dokter voor een uitstrijkje. 

Dinsdag 25 februari heeft Peter aan het einde van de middag een vergadering van de visvereniging. Het is erg glad dus hij gaat met brodders naar de garage en doet daar zijn schoenen aan. Het is erg glibberig en we zien de auto al glijdend de garage uitkomen. Alles gaat gelukkig goed. Het duurt erg lang maar dan komt hij eindelijk weer thuis en ook dat is gelukkig goed gegaan.

Puzzel is af

Woensdag 26 februari en we gaan niet på lofte. Het is gewoon niet te doen hier. Gelukkig kunnen Jan en Inger vanavond voor alles zorgen en doen Peter en ik het volgende week.

Donderdag 27 februari en net in de middag komt men , op verzoek van Peter, weer grit strooien bij ons. Echter de zon schijnt en het grit zie je gewoon het ijs in gaan en daarna weer bevriezen. 

We eten ons avondeten en daarna gaat Peter naar de garage om naar de jaarsvergadering van de AP in Tolga te gaan. Hij zal Jan oppikken bij onze brievenbus en dan samen naar Tolga rijden. Op de een of andere manier vertrouw ik het niet en ik sta te kijken of ik de auto uit de garage zie rijden. Dat gebeurd niet maar wel gaat het licht in de verksted ineens aan maar verder gebeurd er niets. Zowel Femke als ik gaan kijken en dan vinden we Peter dar terwijl hij niet meer weet wat hij daar doet of wat er gebeurd is. Hij heeft bloed aan zijn rechterpols en een klein sneetje net boven zijn oog en zijn broek is nat. Hij blijft zich herhalen en dat is erg angstig.  Ik bel naar Jan en naar Knut zodat ze weten dat Peter net komt. Femke gaat brodders voor hem halen, die hij dus deze keer niet aanhad, en we brengen hem naar binnen. Hij weet niet wat er is gebeurd en blijft zich herhalen. Dus gebeld naar het ziekenhuis en daar beslist men dat de ambulance zal komen. Wij zorgen dat Peter droge kleren aankrijgt en proberen hem wakker te houden. 

19.30 en de ambulance is er

Als de ambulance komt wordt hij nagekeken en men beslist om hem  ter observatie op te nemen. Ook omdat hij bloedverdunners heeft en klaagt over zijn hoofd etc. Zijn bloeddruk is ook erg hoog. Dus spullen gepakt en dan gaat hij naar buiten en gaat op de brancard.

Dan wordt hij veilig naar het ziekenhuis gebracht en worden er onderweg nog onderzoeken gedaan. In het ziekenhuis gaat hij in de scan en hij belt mij om 23.15 uur nog even op om te zeggen dat hij naar een kamer zal worden gebracht en dan gaat slapen.

Vrijdag 28 februari en Peter heeft de nacht goed doorstaan en de dokter zal later langs komen. Erik komt strooien want zo kunnen wij de garage niet uit. Hij is erg bezorgd om Peter en vraagt hoe het nu gaaat met hem. Hij is ook bezorgd om mij omdat ik nu met krukken loop. 

Femke en ik rijden naar Tynset en gaan eerst boodschappen doen en daarna gaan we naar het ziekenhuis. De broeder is net bij Peter en we horen dat alles er goed uitziet maar dat hij nog minimaal een nacht moet blijven aangezien hij erg duizelig is.

We blijven een tijdje , helpen met soep eten en praten wat maar gaan naar huis als hij te moe wordt.

Thuis zet Femke de auto voor haar huis zodat we die makkelijker kunnen pakken als het nodig is.

Die avond nog een paar keer met Peter gesproken. Hij herinnert zich niet meer maar voelt zich wel wat beter. Hij heeft een boterham op en is zelf naar de toilet geweest. Gaat gelukkig de goede kant op.

Zaterdag 1 maart en Peter krijgt te horen dat hij toch nog even in het ziekenhuis moet blijven. Maar om 12.30 uur belt hij op en zegt dat we hem op mogen komen halen. Dus wij in de auto en naar Tynset om hem te gaan halen. 

Zo fijn dat hij weer thuis is. Onderuit in een stoel en de luxaflex dicht en weer wat slapen. Rustig aan doen nu want een hersenschudding is toch niet niks. 

Zondag 2 maart en Peter heeft een redelijke nacht gehad. Wel doet zijn rechtervoet erg zeer en kan hij er bijna niet op staan. Waarschijnlijk een nasleep van de val.

Femke brengt mij naar Fjelltun waar de jaarsvergadering is. Alles doorgesproken en afgesproken. Ik win nog een reep chocolade en een pak koffie. Ann Helen en Ola brengen mij thuis en wensen Peter veel beterschap.

Rest van de dag rustig aan gedaan.

Talia en Femke op visite