Paar daagjes Maastricht

Vrijdagmorgen is het dan zo ver. Peter brengt mij naar Røros alwaar ik om 06.15 uur het vliegtuig naar Gardermoen neem. Mijn bagage wordt doorgesluisd en ik heb mijn boardingkaart dus ik hoef niet langs de douane. Bij ark (boekhandel) meld ik mij aan en dus krijg ik voortaan, bij het doorgeven van mijn gsm-nummer, een krant gratis. Na even gewacht te hebben vertrekt het vliegtuig naar Schiphol en ook deze vlucht verloopt voorspoedig. Op Schiphol is het lang wachten op de bagage maar daarna heb ik om 12.15 uur de trein naar Maastricht, met een overstap in Sittard. Daarna de bus naar het Severenplein, waar Nienke, Jhon en Yore mij staan op te wachten. Hartstikke fijn om ze weer in mijn armen te kunnen sluiten.
Yore mag de meegebrachte cadeautjes aan papa en mama geven en de meeste mag hij ook openmaken. Voor Peter en mijzelf hebben Nienke en Jhon ook nog twee hele mooie Kerstballen.
Daarna genieten we van een heerlijke vismaaltijd met aardappelpuree en dan is het tijd om Yore naar bed te brengen. Hij is nog volop in de ban van carnaval want de woorden alaaf en polonaise vliegen je om de oren terwijl zijn hele lijfje beweegt. Na het bedritueel gaat hij lekker liggen met al zijn knuffels terwijl wij wat napraten en televisie kijken. Niet al te laat naar bed want het is een lange dag geweest voor mij. Ik kan op de bank slapen en dat gaat uitermate goed.

Zaterdag is het tegen de verwachting in gewoon droog. Het is niet zo heel warm , maar we kunnen lekker een eind gaan wandelen.

Yore met Nienke en Jhon

We gaan naar de dierenwinkel en daarna naar de Jumbo, waar ik mijn boodschappenlijstje afwerk met Yore in het winkelwagentje.

Daarna hangen we de tassen met boodschappen, niet alleen voor mij hoor, aan de rolstoel en lopen we weer op huis aan. Als Yore wat moe is kan hij op papa's schouders zitten of even met mama meerijden. Hij is erg verkouden dus we horen regelmatig: neusje en dan maken we de neus schoon.
Thuis gekomen gaat Yore even slapen en ruimen wij de boodschappen op. We ontdooien ook de diepvries en Nienke sorteert de laden. Die avond eten we lekker frietjes met wat snacks en dan hebben we een rustige avond.

Zondagmorgen gaan Jhon en Yore samen onder de douche en daarna verzorgt Nienke Yore verder.

Net uit de douche

Bijna klaar

 Na het ontbijt gaan we een eind lopen en lopen we langs het gebouw waar o.a. de peuterspeelzaal van Yore is gevestigd. Hij gaat hier twee ochtenden in de week naar toe en heeft het goed naar zijn zin. Binnenkort komt er een derde ochtend bij , in het zelfde gebouw maar een andere peuterspeelzaal. Dan lopen we verder en bezoeken we een B&B waar Peter en ik misschien in augustus gaan slapen. Yore gaat met mij mee naar binnen terwijl Nienke en Jhon buiten wachten. Eind mei moeten we beslissen wat we doen. Daarna gaan we weer naar huis en gaan we lunchen. Daarna gaat Yore slapen en ook de drie volwassenen doen een dutje. Als Yore wakker wordt ga ik hem uit bed halen, schone luier aan en aankleden. Alles gaat prima en hij kwebbelt aan een stuk door. Die avond maakt Nienke pannenkoeken en die smaken heerlijk. Na het avondritueel van Yore kijken we een film en dan is het weer tijd om naar bed te gaan.

Maandagmorgen iets vroeger eruit want er staat een echo gepland deze ochtend.
Nienke gaat onder de douche en ik help haar met haar voeten te wassen, terwijl Jhon voor Yore zorgt. Daarna helpt Yore om de voeten van zijn mama af te drogen, een lief gezicht. Als we gegeten hebben lopen we in de stromende regen richting station Maastricht Noord. Gelukkig wordt de regen iets minder naarmate we dichter bij het station komen. Jhon stapt stevig door dus ik moet af en toe een tandje bij doen. Met Veolia rijden we naar Maastricht Randwyck en dan is het nog maar een heel klein eindje naar het Academisch ziekenhuis Maastricht. We drinken eerst een kop koffie en Yore kan daar even spelen.

Dan is het tijd voor Nienke om zich te melden voor echo en na even gewacht te hebben worden we binnen geroepen. De baby ligt opgekruld en het is voor degene die de echoscopie doet een heel werk om alles te controleren. Er komt wat schudden met de buik aan te pas en dan is bijna alles gecontroleerd. Alles ziet er goed uit, het hartje klopt goed en we weten nu wat het is. Er wordt alleen een extra echo ingepland voor as woensdag omdat een niertje niet te zien is. Nu ik dit schrijf is de echo achter de rug en is het tweede niertje getraceerd.
Als we buiten komen is het helemaal droog en we besluiten om te voet naar huis te gaan. Als we bijna bij de AH zijn krijgt Nienke een aanval. Na de medicijnen gaat het weer en gaan we wat boodschappen doen en lopen we bij Miranda en Marc voorbij. Thuis gekomen eten we eerst en daarna gaat Yore weer naar bedje. Als hij weer wakker is gaan Nienke en ik samen met Yore nog even naar de Plus terwijl Jhon voor het eten zorgt. We eten lekkere aardappelkroketjes met een snack en dan is het nog even speeltijd.En natuurlijk moet oma ook nog wat foto's maken.

Die avond kijken we nog wat televisie en daarna pak ik mijn koffer weer in.

Dinsdagmorgen eten we en maken Nienke en Jhon nog wat foto's. Die hoop ik nog te krijgen en dan zal ik ze hier inzetten.
Dan gaan we naar de bushalte en na afscheid genomen te hebben neem ik om 11.03 uur de bus naar het Centraalstation. Daar staat al een trein klaar naar Sittard en daar stap ik weer over op de trein naar Schiphol. Alles gaat prima en zo ben ik weer mooi op tijd om mijn bagage af te geven en nog wat rond te lopen alvorens te boarden voor het vliegtuig naar Gardermoen. Deze keer moet ik mijn bagage wel ophalen en weer inleveren bij de balie van Wideroe en daarna weer door de douane.Na even gewacht te hebben en een karnt gelezen te hebben kunnen we aan boord van het vliegtuig naar Røros alwaar we om 08.40 uur aankomen. Peter staat mij al op te wachten, reisje Nederland zit er weer op.

Van alles wat.

Woensdagmorgen is het superglad en ik ben blij dat Peter de auto het eerste stuk naar beneden rijdt.

Daarna ga ik naar Tolga, de weg is goed berijdbaar. 's-Middags eerst naar de dokter en die schrijft een andere neusspray voor en een antibioticakuur. De pijn in mijn oren gaat niet over en ik ben nu ook erg verkouden. Daarna naar Astrid en met brodders onder de schoenen gaan we lekker een eind lopen. Rex is weer blij dat hij mee mag en wij vinden het ook heerlijk.

Buurman Erik is thuis langs geweest en heeft onze oprit en rondom de stal voorzien van een laagje zand. We kunnen nu iets beter lopen.

Donderdagavond komt Kjelrunn mij ophalen om naar Tove te rijden voor de bygdekvinnemøte We pikken Ann Helen op en rijden dan met een vaartje van rond de 40 kilometer naar Øversjødalen. Het is belangrijk vanavond omdat we moeten beslissen of we wel of niet bij de hoofdorganisatie willen blijven. Het komt er op neer dat we dat niet willen en het bestuur gaat nu een plan maken.

Vrijdag gaan Peter en ik boodschappen doen in Tynset, maar eerst maken we samen Vidarheim schoon. Bij Tynset Teknisk Senter krijgen we een mooie truck met oplegger voor de påskebasar in Øversjødalen.

We eten iets bij de Domus en kunnen dan de jongste zoon van Jon Petter en Maricel Victoria bewonderen. Hij heeft de naam Haakon gekregen en is het broertje van Julie, Simen en Emil.

Zaterdag is het lekker weer en nadat Peter de stal heeft schoon gemaakt drinken we lekker een kopje koffie buiten.

Optocht in Tullepetaonestad, dus de vlag gaat uit.

Ik maak brabantse worstenbroodjes volgens een nieuw recept op omroep Brabant en ze zijn goed gelukt en smaken heerlijk.

Zondag stormt het weer en die middag rijden we naar Colinda en Matjo in Vingelen. Daar genieten we van een lekkere taart en kunnen we weer gezellig helemaal bijpraten. Van Colinda krijgen we een mooi deurschildje voor de eerdergenoemde påskebasar.

Maandag en dinsdag werken we thuis. Het waait nog steeds en het is nu ook warmer aan het worden.
Dinsdag ga ik de post halen, brodders onder de schoenen en skistokken mee. Beer laat me alleen lopen, die knauwt liever op zijn bot deze keer. De oproep voor de pre-operatieve dag is binnen, donderdag 26 februari mag ik om 09.00 in Trondheim zijn. Bloed prikken, gesprek met narcotiseur en chirurg en met een voedingsdeskundige.

Woensdag naar Vidarheim en daarna naar Astrid. Geen koffie voor mij deze keer aangezien ik veel last heb van de antibiotica. Dus een lekker glas water en daarna weer tijd voor een wandeling. Daarna televisie gekeken, een documentaire over de noorse langlaufdames. Dit i.v.m. het aankomende WM in Falun in Zweden.
Daarna naar huis alwaar Peter wafels aan het bakken is voor die avond in Øversjødalen.

Donderdag rijden we naar Røros waar afgelopen dinsdag de Røros Martnann is begonnen. Het is acht graden boven nul en het is een enorme ijs- en waterzooi. De echte sfeer is er niet, weet niet waar het aan ligt, maar misschien omdat het zo warm is en er bijna geen sneeuw in de straten ligt. We gaan deze keer ook naar de hal waar binnen een heleboel stands staan. Het is niet zo druk en we beginnen met iets te drinken en te eten. Daarna op ons gemak rond gelopen en lekkere oude Nederlandse Gouda kaas gescoord. Ook kopen we nog kjørost en rømme van de Røros meierie.
Als we naar buiten gaan staan er twee enorme rijen met mensen te wachten om binnen te komen. Net op tijd geweest dus. Daarna langs het station om alvast een kaartje te kopen voor volgende week donderdag en dan weer naar de auto.

Lekker natte parkeerplaats

In Tolga doen we nog wat boodschappen en halen we eten bij het sykehjem voor de varkens. Daarna naar huis, nog wat werken e.d. klaarzetten voor Peter.
Na het eten mijn koffer pakken en douchen. Morgen vroeg eruit aangezien ik voor een paar dagen naar Maastricht ga.

Femundløpet en orkaan Ole

Woensdag 4 februari werk ik eerst bij Vidarheim, daarna ga ik naar de dokter voor mijn oren, en heb ik de maandelijkse bijeenkomst voor de schoonmakers. Als dat achter de rug is ga ik naar Astrid waar ik verwelkomd wordt met koffie en een stuk gebak. Astrid is afgelopen week 70 jaar geworden en ze heeft o.a. een mooie ingelijste foto van haarzelf op 17-jarige leeftijd gekregen.Dat weet ze zich zelf wel te herinneren, maar niet van wie ze het gekregen heeft.
Daarna gaan we met Rex een stuk lopen en het is heerlijk. Lekker buiten genieten.
Als ik thuis ben komt Eleonie met de kids op visite en ze brengt een økologisk Jordbærgrød mee. Dat wordt genieten. De twee oudste vermaken zich met de playmobil en de walnoten en Silje krijgt een lekker fruithapje.
Daarna is het tijd voor Øversjødalen.

Donderdagavond is er een inbyggermøte in Hodalen en uit de verschillende reacties vanuit Kåsa en Øversjødalen weten we al dat er daar bijna niemand daar toegaat. De reden is heel simpel: waarom wel in Tolga, Vingelen en Hodalen, maar niet in Øversjødalen.
Enfin, Peter en ik gaan wel en ook Jon Petter en Lina komen naar Hodalen. In totaal zijn we met zijn zestienen, buiten de 5 mensen van de gemeente en de raadsman. De bedoeling is om een discussie aan te gaan aangaande een nieuw op te stellen kommuneplan. Na een inleiding en een heerlijke soep worden we in 4 groepen verdeeld en iedere groep krijgt een of meer stellingen. Daarna wordt alles centraal besproken, drinken we nog koffie en dan is het weer tijd om op huis aan te gaan. We horen nog wel dat de opkomst goed is, aangezien er in Tolga maar 4 mensen zijn komen opdagen.

Vrijdag werk ik weer thuis aangezien Vidarheim in gebruik is tot en met maandagavond laat.
Het is een prachtige dag en daar moeten we van genieten natuurlijk.

Die avond gaat Peter naar Erik om daar samen met Bill te praten over hoe en wat met de eventueel aan te schaffen varkens.

Zaterdagmorgen gaan we tegen zevenen naar Tolga. De voorbodes van orkaan Ole zijn zichtbaar. Het sneeuwt en het waait en de weg is een wasbord van sneeuwduinen. Alles gaat goed en we zijn mooi op tijd bij de Sætershallen om daar te gaan helpen bij de Femundløpet. We krijgen alle twee een bodywarmer en doen van alles en nog wat in de keuken en de zaal. We zijn met genoeg mensen en we hebben alle tijd om af en toe naar buiten te kijken. Soms zien we niets vanwege de sneeuw en de wind maar gelukkig zien we wel een aantal junioren vertrekken richting Røros.

Om 11.00 uur horen we van Kristin dat Peter en ik naar huis kunnen. Er is niet veel meer te doen en aangezien wij het verste weg wonen, vinden ze dat wij mogen stoppen. We nemen afscheid en vertellen dat we zondag terugkomen als toeschouwer.
We doen nog wat boodschappen en rijden dan voorzichtig terug naar huis. Het stormt en het sneeuwt en het zicht is erg slecht. Af en toe eigenlijk geen zicht.

Zicht op de weg

Waar is de weg?

Te veel naar rechts en we komen er zelf niet uit.

Wachten op buurman Erik

En jawel, voor de eerste keer dat we in Noorwegen wonen, gaan we van de weg af en komen er zelf niet meer terug op. Een telefoontje naar Erik en we zijn weer op de weg en dan zijn we thuis.
Het gaat echt te keer en ik ben blij dat we weer veilig thuis en ook binnen zijn.

Sneeuwbeer

Die avond wordt het steeds slechter en er is pas 1 junior binnen in Røros. Er zitten er een paar vast in de bergen en er zijn er een paar naar beneden gehaald. De 400 km rijders zitten in Tufsingdalen met een verplichte pauze en de 600 km rijders zitten verspreid. Een aantal zitten vast en een aantal zijn in Søvollen.

Avondrondje met Beer

De volgende ochtend is de wind iets gaan liggen, maar vanwege de omstandigheden in de bergen wordt de Femundløpet afgelast. Gelukkig is iedereen veilig binnen en op weg naar Røros voor een speciale bijeenkomst.

Uitzicht zondagmorgen om 08.00 uur

Het terras

Uitzicht vanuit slaapkamer

Tegen tienen gaan we aan het werk om de gevallen en opgewaaide sneeuw op te ruimen en even later komt ook Erik met de tractor.

Die middag komt de wind weer in alle kracht opzetten, maar we zitten lekker binnen en lezen en kijken wat televisie.

Maandag hebben we plus graden en het drupt werkelijk overal. Het gevolg is dat we weer een hele grote en lange ijsbaan bij en voor het huis hebben. Dat betekent brodders onder de laarzen en heel voorzichtig lopen. Peter gaat met de spark de post halen en Beer rent mee.
Ik heb een oproep ontvangen van Tynset ziekenhuis voor een slaaptest. Zondagavond 8 maart moet ik me om 21.30 melden en dan wordt ik aan de apparatuur gelegd en mag ik daar gaan slapen. De volgende ochtend om een uur of 11.00 weer naar huis. Met of zonder eventuele apparatuur.
Vandaag ook een telefoontje vanuit Trondheim gehad. Vrijdag 13 maart wordt ik daar in het St. Olav geopereerd en van te voren dien ik een poederkuur te volgen, oftewel in mijn geval een Herbalife kuur. Dit om af te vallen en om het de chirurg makkelijker te maken om goed te kunnen opereren. Mijn maagbandje wordt verwijderd en mijn maag zal worden verkleind. Van te voren moet ik nog een keer naar Trondheim om een gesprek te hebben met de anesthesist en de chirurg Dr. Mårvik. Tevens wordt er dan bloed afgenomen etc.

Dinsdag is het een mooie dag met veel zon en alweer graden boven nul. De ijsbaan is er nog steeds.
Die avond skypen we met Maastricht en is Yore door het dolle heen. Vrijdag over een week zie ik ze weer in levende lijve aangezien ik de 20e naar Nederland ga voor een paar dagen.